Bana gelen pozitif do?um hikayelerini seve seve payla??yorum. Yine harika bir Kad?ndan, harika bir do?um hikayesi. Kad?n olarak birbirimize elvermek, destek olmak ne güzel??
G?TA ile ANJAL?’N?N H?KAYES?
(Eylül 2014)
K?r?k kuyruk ?okumu kemi?i (koksiks), dar basenler ve dü?ük a?r? e?i?i ile ben normal do?um yapabildiysem (hem de hiç anestezi almadan!) herkes yapabilir. Bu hikaye, normal do?um yapmak isteyen ama çekinceleri, korkular? olan kad?nlara bir motivasyon olmas? amac?yla yaz?lm?? ve payla??lm??t?r; zira hikayenin sahibi olan kad?n da bu tür deneyimleri okuyarak kendini do?um denilen mucizevi sonuca haz?rlam??t?r.
Art?k 39 hafta 4 günlük hamileydim ve o gün saat 14:00’da doktor randevumuz vard?. O güne kadar hiç yalanc? bir kas?lma, braxton higgs denilen al??t?rma kas?lmalar? vs. hissetmemi?tim. Hissetti?im baz? ?eyler vard? ama onlar?n kas?lma m? bebek hareketi mi oldu?undan da emin de?ildim. NST’de sanc? görünmüyordu. Doktorum, rahim a?z?nda bir aç?lmadan da bahsetmemi?ti, sadece yumu?ama oldu?unu söylemi?ti. K?sacas?, hiç do?um yapacakm???m gibi gelmiyordu bana. Art?k kas?lmalar ba?las?n istiyordum; bedenim do?um yapabilme yetisine sahip miydi, merakla bunu görmeyi bekliyordum. O sabah erkenden, tam uyanmadan önce yataktayken kas?klar?mda bir iki defal???na hafif bir s?z? hissettim ama üzerinde çok durmad?m. Sabah her zamanki gibi kahvalt? sonras? annemle yakla??k yar?m saatlik yürüyü?ümüzü yapt?k. Yürüyü? sonras?ndaki ?s?nmay? f?rsat bilerek son zamanlarda sürekli yapt???m do?um egzersizlerini (yoga) yapmaya koyuldum: Ayakta kalça çevirme, kedi esnemesi (marjariasana), hamleler ile bacak ve kas?klar? açma (anjaneyasana), kurba?a duru?u (mandukasana), kelebek (baddhakonasana) veçömelme (malasana). Kurba?a duru?undayken yeniden kas?klar?mda bir s?z? hissettim ama yine üzerinde durulacak ?iddette görmedim.
Derken randevu saatimiz geldi; e?im ve annemle birlikte doktorumun özel muayenehanesine gittik. Geçti?imiz haftadan beri durumumda pek bir de?i?iklik olmad???n? söyledim; o da ultrason veya tu?e ile bir muayeneye bile gerek görmedi. 4 gün sonra 40. haftay? dolduracakt?m, bebek hala gelmemi?se hastaneye yatmam? ve suni sanc?yla do?umu ba?latmay? önerdi. Buna gerek kalmadan do?umun kendili?inden ve kas?lmalarla ba?lamas?n? umarak klinikten ç?kt?m. Üçümüz biraz yürüyelim dedik, bu arada yine hafif bir s?z?n?n yoklad???n? hat?rl?yorum. Cumartesi oldu?u için sokaklarda bunalt?c? bir kalabal?k vard?. E?imin önerisiyle arabaya atlay?p, ba?ka semtte bulunan ve daha sakin oldu?unu dü?ündü?ümüz bir pastaneye gitmeye karar verdik. Biz yoldayken en yak?n arkada??m aray?p durumda bir de?i?iklik olup olmad???n? soruyordu. Ben hala beklemede oldu?umuzu söyleyip telefonu kapatt?m; yoldayd?k. ??te o an, bu sefer çok daha belirgin ve rahats?zl?k veren bir his geldi. Araban?n içi s?cakt? ve ben annemle e?ime rahats?zl???m? belli etmemeye çal??arak klimay? açt?m.
Gidece?imiz yere ula??p arabadan inince daha hafif düzeyde bir yoklama hissettim; art?k bu s?zlamalar? saklayamayacakt?m. Pastaneye oturur oturmaz hemen tuvalete gittim ve ni?an denilen lekelenmeyi gördüm. Ni?an?n gelmesi, do?umun hemen olaca?? anlam?na gelmiyor; dolay?s?yla hala do?umun ba?lad???n? dü?ünmedim; rahim a?z?n? kapatan mukus t?kac?n dü?mekte oldu?una yordum. Anneme ve e?ime durumu bildirdim. Bu arada biz çay?m?z?, kahvemizi yudumlarken a?r?lar arada bir yoklamaya devam ediyordu. Daha fazla oyalanmadan eve gidelim dedik. Ben do?umun ba?lad???na ihtimal vermiyor, dinlenince belki bu s?zlamalar geçer diye dü?ünüyordum. Annemse bunun do?um oldu?unda ?srarc?yd? ve kay?nvalidemlere de haber vermem gerekti?ini söylüyordu. O ?imdiden bir seferberlik durumuna geçmi?ti, bense acele etmeyelim diyordum. Tam da o ak?am kat?lmam?z gereken bir dü?ün vard?; kay?nvalidemler dü?ün için haz?rlan?rken, biz belki do?um olur diye son anda gitmekten vazgeçmi?tik. Bunun çok yerinde bir karar oldu?unu daha sonra anlayacakt?m J
Eve gelince yar?m saat k?rk dakika aralarla bu s?z?lar yokluyordu, kimi zaman daha belirgin kimi zaman da çok hafif ?ekilde. Ne olur ne olmaz diyerek hepimiz banyoya ko?tuk J du?umuzu ald?k, e?im t?ra? oldu vs. ve onlar?n ?srar?na dayanamayarak durumu kay?nvalidemlere telefonla bildirmelerine raz? oldum. Ancak hala bunun do?um olmayabilece?inde ?srarc?yd?m, ne de olsa do?umun daha belirgin kas?lmalarla gelmesi gerekiyordu (!). Emekli bir jinekolog ile göz hekimi olan kay?npederimle kay?nvalidem, durumu gözlemlememi söyleyerek dü?üne kat?lmak üzere yola ç?kt?lar (Onlar?n da ne olur ne olmaz diyerek yanlar?na hastane için birer yedek k?yafet ald?klar?n? sonradan ö?rendim)
S?zlamalar ara ara yoklamaya devam ediyordu. Bunlar s?zlama olarak ba?lad? ama sonra, -ne diyim- pelvis bölgesinde çok belirgin bir bas?nç olarak ?iddetlenmeye ba?lad?. Sanc? ya da a?r? demek istemiyorum çünkü benim sanc?/a?r? anlay???mla pek örtü?müyordu; ya da o ana kadar böylesi bir ?ey ya?amam?? oldu?um için ba?ka hiçbir ?eye benzetemedim. Do?al do?um ekolleri buna dalga demeyi tercih ediyor, bende ise kendini, pelviste bir bas?nç olarak hissettirdi. Bu arada, her ?eyi kitab?na uygun yapmay? ve kay?t alt?na almay? seven ben, gelen bas?nç hissinin zaman?n? ve derecelendirdi?im ?iddetini defterime not almaya ba?lam??t?m. Derecelendirme de ?una dayan?yor: Doktor, do?um ba?lad???nda ve hastaneye gelindi?inde a?r?n?n ?iddeti için bir derece tayin edildi?ini söylemi?ti; en ?iddetli a?r?ya 10 puan veriliyor. Genelde hastaneye gelindi?inde ?iddet 2-3 oluyormu?. Ben de hissettiklerimi buna göre ne olabilir diyerek derecelendirmeye ba?lad?m. Do?umun ba?lad???na hala ihtimal veremeyen ben, gayet dü?ük puanlarla kayd?m? almaya ba?lad?m:
Saat??Derece??S?z?n?n Niteli?i
17:30?? 1?? Hafif
17:50?? 0.5?? Çok Hafif
18:09?? 0.5?? Çok Hafif
18:24?? 1?? Hafif
18:30?? 1?? Hafif
18:45?? 1?? Hafif
18:50?? 1?? Hafif
18:53?? (Kay?t yok)
Sonuncusunda kay?t yok çünkü art?k oldu?um yerde az da olsa k?vranmaya ba?lam??t?m; doktorumu aray?p durumu anlatt?m. O da hala klinikte oldu?unu öncelikle klini?e gelmemizi, muayene ard?ndan gerekirse hastaneye yat?? olabilece?ini söyledi. Tabii öncesinde ben üzerimi çoktan giyinmi?, hastane valizime son kalan ihtiyaçlar? da koymu?tum. Hadi art?k gidiyoruz gibi bir ?eyler söylemi? olmal?y?m; annem ve e?im, gerekli tüm e?yalar? kap? önüne ta??maya ba?lam??lard?. Gelen dalgalar ?iddetlenmeye ba?lam??t?; annem hakl? ç?k?yordu galiba!
Arabaya atlay?p klini?e gittik, bizi ak?am?n o saatinde gören sekreter ?a??rm??t?. Bir nevi k?vranarak aya??ma annemin de yard?m?yla galo?lar? geçirdim. Asl?nda o anda nas?l muayene olaca??m?, yani k?vran?rken o masaya ç?k?p nas?l gerekli pozisyonu alaca??m? hiç bilmiyordum; ama tahminimden kolay oldu neyse ki. Doktorum 6 cm. aç?lma oldu?unu ve hemen hastaneye gidip yat?? i?lemlerini bile yapmadan do?umhane kat?na ç?kmam?z? söyledi. Kendisi de bize yeti?ecekti. Çok ?a??rm??t?m, bana inan?lmaz geliyordu, bu kadar k?sa sürede aç?lma olaca??n? hiç beklemiyordum. Epidural’in bile 4 cm. aç?lma olunca tak?ld???n? bilen ben, 6 cm. aç?kl?kla kateter nas?l tak?lacak acaba diye dü?ündüm bir an (zira epiduralsiz bir do?um yapabilecek cengaverlik yoktu bende ve esasen anestezi almak istiyordum). Bir de evde çekti?im sanc?lar? “Bunlar do?um sanc?s? olamaz herhalde, do?um sanc?s? daha a??r olmal?” diye gayet dü?ük puanlam??t?m ama o dü?ük puanlarla yolun yar?s?n? geçmi?im bile! Apar topar, annemle a?a?? indik, e?im klini?e ç?kmam??t?, araba ile a?a??da bizi bekliyordu. Ben yine arka koltu?a geçtim ve do?um yapaca??m hastaneye do?ru yola koyulduk.
Arka koltukta sanc? geldikçe yerimde duram?yordum. Biraz yana yaslanarak, biraz e?ilip bükülerek dalgalar? savu?turmaya çal??t?m. Çukur ve tümseklerle dolu yollarda arkada hop hop z?plamak da i?in tuzu biberiydi. Bizim araban?n arkas?n?n ne kadar sars?nt?l? oldu?unu ben o zaman anlad?m; ya da Ankara yollar?n?n ne kadar beter oldu?unu mu demeliyim… K?sac?k yol bir an önce bitse de ?u sars?nt?dan kurtulsam diye bak?yordum. O s?rada e?im müzik açt?; ama öyle böyle de?il, normalde hiç açmad??? bollywood müzikleri CD’sini! Bana jest olsun diye mi yoksa yanl??l?kla m? oldu bilemedim J ama o anda bir moral oldu. Bir yandan arkada k?vran?rken bir yandan da e?ime “Aaah o önceki parça güzeldi, onu aç. Bu müzikler beni rahatlat?yor” diyordum. Annem ise halime inanam?yordu ama as?l ben onun haline inanamayacakt?m: Can?m burnumda k?vran?rken bir bakt?m elinde kamera ile benim foto?raflar?m? çekiyor. Saç?m ba??m zaten da??lm??, bir de iki büklümüm, “Anne n’ap?yorsun?” dedi?imi hat?rl?yorum. “Do?uma gitmeden önceki son foto” diyor bana.
Nihayet yol bitti ve biz hastanenin önündeydik. E?im bizi ve e?yalar? b?rakt?, arabay? park etmeye gitti. Annemin elinde biri bana biri bebe?ime ait olmak üzere 2 adet valiz, benim çantam ve kap? süsü ile bebek ?ekerlerini içeren birkaç kutu vard?. Do?um kat?na ç?kmakta oldu?umuzu duyan ve o sabah ikinci defa baba olmu? bir yard?mseverin deste?i ile do?umhane kat?na ç?kt?k; 13 no’lu odaya yerle?tik. Hemen üzerime do?um gömle?i giydirdiler ve elimin üzerine damar yolu açt?lar. Bir yandan da NST’ye ba?land?m. Sanc?lar giderek dayan?lmaz hale geliyordu; o haldeyken s?ras?yla 3-4 görevlinin odam?za gelerek bana anketvari sorular sordu?unu hat?rl?yorum: yok kulland???m ilaç var m?ym??, yok daha önce ameliyat olmu? muyum vs… Ben a?r?lar içindeyken bu sorular?n sorulmas? çok garip gelmi?ti, biraz zorlanarak da olsa cevapl?yordum, o anda birkaç ka??t da imzalatt?lar.
Çok geçmeden doktorumu odam?zda buldum. Bir ebe-hem?ire ile birlikte geldi ve aç?kl??a bakmak istedi?ini söyledi. Herkes oday? bo?altt?. Aç?kl???m 8 cm. olmu?tu bile! Epidural almak istememe ra?men do?um bu kadar ilerlemi?ken anestezi için geç kald???m?z?, dediklerini yapabilirsem 1 saatlik, hatta neredeyse yar?m saatlik bir i?im oldu?unu söyledi doktorum ve yan?ndaki ebe hem?ire! Do?um bu kadar yak?nd? ve ben inanam?yordum. Saat san?r?m 20:00’ye yakla??yordu. O arada annemle e?im, dü?ünde olan kay?nvalidemleri aram??lar. Aç?kl???m?n 8 cm. oldu?unu duyan emekli jinekolog kay?npederim, “Gece yar?s?na varmadan do?um olur, hadi kalk?yoruz” demi?. Gelin ve damad?n salona giri? ?ark?s? ba?l?yorken, evlenecek çifti hiç göremeden apar topar dü?ünden ç?km??lar.
Bu arada ben hastane odas?nda sanc?lar? çekerken ö?rendi?im baz? do?uma yard?mc? duru?lar? uygulamaya çal??t?m; yatak üzerinde dizler ve eller üzerinde durmak, bacaklar? iki yana açarak topuklar? birle?tirmek (yogadaki baddhakonasana duru?u) ve yürümek gibi. Ancak sona do?ru yakla??rken pelvis bölgemdeki bas?nca dayanmak daha da zorla??yordu. Doktor, sanc? geldi?inde var gücümle ?k?nmam? söyledi ve nas?l ?k?naca??m? da gösterdi. ??in garibi, o an ?k?nma refleksimi tamamen kaybetmi? gibiydim, sanki kaslar?m felç olmu?tu ve ?k?nam?yordum. Zaten ?k?nma ihtiyac? hissetmiyordum da. Bir blogda okudu?um ?eyler akl?ma geldi: Do?um esnas?nda kad?na ?k?nma hissi gelmeden onu ?k?nmaya zorlamay?n diyordu. Ayn? sitede, kad?n? ?k?nd?rmadan, nefes verir gibi çocu?u dünyaya getirtmekten de bahsediyordu. Lamaze do?um felsefesi de ayn? görü?ü savunuyordu ve ne kadar hakl? bir görü? oldu?unu o zaman anlad?m. O his insana gelmeden ?k?nmak, aynen tuvaletiniz gelmeden ?k?narak ba??rsaklar? bo?altmaya çal??mak gibiydi; yani sonuç nafile. Bir iki ?k?nma denememde pelvisimdeki bask? daha da artt? ve dolay?s?yla a?r?m da artm?? oldu. “Ik?nam?yorum” dedim endi?eyle. Doktorum, tuvaletimi yapar?m korkusuyla ?k?nmaktan kaç?nd???m? san?yordu ki bu durum do?umlarda görülebilen ve normal kabul edilen bir olay. Üstüne üstlük son 2 gündür feci derecede ishaldim ve daha be? alt? saat evvel doktoruma bunun için ilaç yazd?rm??t?m! Ancak ?k?namama sebebim tuvaletimi yapma korkusu de?ildi (zira ba??rsaklar?m o an kendini kilitledi sanki, ishalim tamamen geçmi?ti ve ben ancak 3 gün sonra ç?kabilecektim!). Doktor, ?k?nmad?kça do?umun uzayaca??n? söyledi ve bir süreli?ine yan?mdan ayr?ld?. Biraz ?a?k?nl?k ve endi?eyle “?k?nam?yorum” dedim annemle e?ime. Onlar beni motive etmeye çal???yorlar; annem, bavuluma koydu?um do?um notlar?n? hat?rlat?yordu bana: “Bak burada notlar?n var”. Olay an?nda o notlar? kullanamayaca??m? bile bile gene de koymu?tum valizime. Tahmin etti?im gibi, do?um an? gelip çatt???nda onlar? görecek gözüm yoktu.
O s?rada kay?nvalidemler de dü?ünden gelmi?lerdi; saçlar ba?lar yap?l?, ??k k?yafetler içinde kar??mdayd?lar. Ik?namad???m? söylüyordum onlara da. Kay?npederim bir iki ?ey söyledi “içgüdülerini dinle” dedi. ?çgüdülerim bana “?k?nmayay?m, b?rakay?m o kendili?inden gelsin” diyordu. Bebe?i dünyaya ?k?narak de?il, nefesle ç?karmak istiyordum ben de. Yar?m saatlik bir u?ra? sonunda ?k?namad???ma ikna olan doktorum, hala patlamam?? olan su kesemi patlatmak üzere beni do?umhaneye almak istedi. Yürüyerek hemen kar?? koridordaki do?umhaneye geçecektik, ben ayakta iki büklüm olmu? k?vran?yordum. Ik?namazsam ve çocuk arada bir yerde kal?rsa diye endi?elendim bir an ve “çabuk pes etmi? olucam ama beni ameliyata alamaz m?s?n?z?” dedim doktoruma. O an ne cevap verdi hat?rlam?yorum ama biz birlikte yürüyerek do?umhaneye gittik. ?çeri girince yeni bir sanc? dalgas? geldi ve beni do?umhane lavabosunun önünde iki büklüm yapt?; lavabo kenar?na tutunarak çömeldim. Doktorum da beni motive etmeye çal???yor; “i?te bu pozisyonda tuvaletini yap?yormu? gibi ?k?nabilirsin” diyor bir yandan da san?r?m rahatlatmak için s?rt?m? patpatl?yordu. S?rt?ma yap?lan bu dokunu?lar rahatlatmaktan ziyade sanc?m? artt?r?yordu sanki. Yanl?? hat?rlam?yorsam “Sezaryenle alamaz m?s?n?z?” ?eklinde söylenerek gözüme epey yüksek gelen do?um masas?na ç?kmak için merdivenlerden t?rmanmaya ba?lad?m. Doktorum bu a?amaya geldikten sonra ameliyat etmenin yaz?k olaca??n?, kendisinin o bebe?i bir ?ekilde oradan ç?kartaca??n? söyledi. Bu arada bacaklar?m? iki yanda bulunan aparatlar?n üzerine koydum ve bacaklar?m?n kemerlerle o aparatlara ba?lan???n? ?a?k?nl?kla izledim; demek do?um masas?na ba?lanmak böyle oluyordu. Doktor, can?m? yakmayaca??n? belirterek su kesemi patlatt? (o keseye nas?l ula?abiliyorlar anlam?? de?ilim gerçi); ?l?k bir ak?nt?n?n içimden kay?p gitti?ini hissettim. Kesem patlad?ktan sonra ?k?nma refleksim yava? yava? geri geliyordu sanki, ben de “e hadi bi ?k?nay?m, en az?ndan deneyeyim” diyerek i?e koyuldum. Filmlerde izledi?im, ba??ra ba??ra gerçekle?tirilen do?umlardan birini o an bizzat ya??yordum. Neden ba??rd???ma gelince; ac?dan ya da a?r?dan çok bir yerden enerji alabilmek ya da üzerimdeki stresi atabilmek içindi. Kendimi tutmadan özgürce, olan gücümle ba??r?yordum ve bu bana iyi geliyordu. Hatta hem?ire, do?um masas?n?n iki yan?ndan ortaya ç?kard??? tutunma kollar?n? göstererek “buradan tutunup kendine çekerek güç alabilirsin” dedi. Ben de aynen uygulad?m. Doktorum iyi gitti?imi söyledi, “hadi biraz daha ?k?n, bak bebe?in saçlar?n? görüyorum” dedi. “Bebe?in saçlar? m?? ?aka m? yap?yor acaba, yoksa ciddi mi?” dü?ünceleri aras?nda birkaç deneme daha yapt?m. Doktor, “?imdi anestezik bir i?ne yap?yorum” dedi; epizyo atmak içindi perineye yap?lan bu i?ne. Sonras?nda, hiçbir ?ey anlamadan bebe?in ba??n?n ç?km?? oldu?unu anlad?m; çünkü “art?k ?k?nma” dediler. Ba? ç?kt??? anda ?k?nmay? durdurmak için yap?lan nefesi (a??zdan üfleyerek kesik ve h?zl? nefes al?p verme) uygulamaya ba?lad?m ki o da fazla sürmedi, birkaç saniye içinde bebe?in tüm vücudunun içimden ç?kt???n? hissettim.
Sonraki sahne, karn?m?n üzerine konmu?, morumsu bir zarla ya da s?v?yla kapl? gibi görünen ve a?layarak bana bakan kara saçl? bir bebekti. Her ?eyin bitti?ine ve onun sa? salim ve bu kadar kolayca do?du?una inanam?yordum; ?a?k?nl?k içindeydim. Kula?a ?aka gibi gelse de, her ?eye ra?men do?umun bu kadar kolay olabilece?ini hiç beklemiyordum gerçekten. Bebe?imi tutarak “merhaba can?m, ho? geldin, can?m benim” gibi birkaç laf ettim. Onu sonra üzerimden ald?lar. Bebe?im yan taraftaki tezgâhta temizlenip ya?ama haz?rlan?rken ben, plasentan?n da içimden ç?kmas?n? ve dikilmeyi bekliyordum. Plasentay? ç?karmak için doktorum karn?ma eliyle bast?rd?, fazla olmasa da hala bir a?r? hissediyordum; rahatlatmak için bana morfin gibi bir i?ne yapacaklar?n? ve biraz uyuyaca??m? söyledi. “Yap?n lütfen, rahatlamaya ihtiyac?m var” dedim ve sol baca??m?n üzerine saplad?klar? i?neyi gördüm. Ancak uyudu?umu hiç hat?rlam?yorum; hatta “hani uyuyacakt?m” dü?ünceleri içinde, alt tarafta hummal? bir çal??ma yürüten doktorumla hem?ireyi izliyordum (gerçi sonradan ö?rendi?ime göre 2-3 dakikal???na kendimden geçmi?im). Diki?lerin at?l???n? hissediyordum; ac? duymuyordum, yaln?zca yap?lan ?eyleri hissediyordum. Bu arada “ben de bo? durmayay?m, bebek nas?lm?? bir soray?m” diyerek sa?l???n?n iyi olup olmad???n?, kaç kilo ve tam olarak hangi saatte do?du?unu vs. sordum. Her ?ey yolundaym?? çok ?ükür. O anlar? ya??yor olman?n ?a?k?nl??? içindeydim hala.
Tüm i?lemler bitti?inde, “art?k ç?k?yoruz” dedi hem?ire. “Yürüyerek mi?” diye sordum, “hay?r” dedi. Yan tarafa bir yatak yana?t?rd?klar?n? ve benden bu yata?a geçmemi istediklerini hat?rl?yorum. Ancak yata?a nas?l geçtim, üzerime geceli?imi nas?l geçirdiler, o k?s?m hakk?nda hiçbir fikrim yok. Son olarak minik bebe?imi de kuca??ma verdiler. Darmada??n olmu? saçlar?mla ve kuca??mdaki minno?la do?umhaneden ç?kar?l?p da kar??mda ailemi görünce duygusalla?t?m ve birkaç damla mutluluk gözya?? döktüm. Yepyeni bir canla ad?m at?yor oldu?umuz yeni bir dönemin ?a?k?nl???n?, heyecan?n?, sevincini ve müte?ekkirli?ini ta??yordu bu birkaç küçük damla J
Merakl?s?na Son Bir Not: Epizyonun güzel bir ?ey oldu?una karar verdim J i?leri kolayla?t?r?yor, hiçbir ?ey hissetmiyorsunuz ve sonras?nda da çok bir rahats?zl?k vermiyor. Sadece birkaç gün çi? yaparken biraz yanma oluyor o kadar. Bir de büyük tuvaletimi nas?l yapar?m korkusu sarm??t? beni, o da hiç beklemedi?im kadar kolay ve ac?s?z oldu; doktorum ne kadar ?k?n?rsam ?k?nay?m diki?lerin patlamayaca??n? söyledi, hakikaten de diki?lerimde hiçbir sorun ç?kmad?. Beni as?l rahats?z eden, hassasiyeti artan hemoroidimdi; bir hafta on gün kadar kendini hissettirdi ve sonra o da geçti.